jueves, 15 de noviembre de 2012

Revisión en Coruña.

Ese momento en el que te vienen a buscar. Quitan los frenos, te empujan, "Comienzas una frase..." y entras en un lugar frío, iluminado, blanco, verde... Te preparan, te duermes... Soñar sin darse cuenta. Te empujan,  sales, "...terminas la frase", duermes un poco y despiertas.
Dedicado a una persona que no conozco, una chica llamada Sofía que hoy va a quirófano. Ánimo, si crees que todo saldrá bien, así será. Espero que estas palabras te sirvan de algo si es que las lees ;).

Hoy he tenido revisión. He ido a Coruña de viaje expres, la huelga no ha hecho que tuviese que cancelar mi consulta. Supuestamente, no debería de decirme nada nuevo puesto que en Madrid ya me había puesto al día con las últimas novedades y todas buenas gracias a Dios, así fue, me dijo que todo seguía bien y que
la próxima visión la iríamos viendo poco a poco jeje.
El texto que hace de introducción a la entrada, viene porque hoy en la consulta el doctor preguntándome de donde había procedido el primer tumor, dijo que tenías un caso parecido y que operaban mañana. No la conozco, pero he decidido dejarle un mensaje en un sobre (juntos con la dirección del Blog)para que si quiere pueda visitarlo y leer mis historias por tener más experiencia en el mundo del Cáncer, porque una vez adquirida, se debe compartir para poder ayudar a otras personas que pasen por lo mismo que tú o parecido. Si estás leyendo esto, que sepas que aquí tienes a una compañera y si te apetece, cuenta conmigo para lo que necesites ;).

Lo dicho Amigüitos, el médico me ha dicho que gracias a Dios está todo bien y que hasta la próxima revisión jeje. Gracias por preocuparos por mi jeje.

Gracias a todos y todas por seguir leyendo todas mis aventuras día a día jeje, espero que os estén gustando las actualizaciones y si queréis que hable de algo en concreto, de como pasé alguna vivencia o algo así, no dudéis en mandarme vuestra propuesta a mi correo: mirianvp_@hotmail.com  Un beso a tod@s, gracias de nuevo jeje, muaac ;).



Si queréis firmar, ahora es muy sencillo, sólo tenéis que seguir estos pasos en caso de que no tengáis cuenta google:
-Clickear sobre "Comentarios".
-Escribir el comentario.
- Una vez hecho esto tenéis que elegir como comentar y darle a nombre.
Luego, ya solo tenéis que poner el nombre con que queréis comentar y darle a publicar, después os pedirá  las palabras claves y una vez hecho eso, clickear en "publicar comentario" y... listo!
Espero que todos estéis firmando sin problemas pero si no es así os recuerdo que al final de la página aparece una dirección de correo en la que me podéis informar, gracias :)



Información:

·Twitter del blog: @quedamuchavida    

·Este blog ya posee una página en Facebook, el enlace es: http://www.facebook.com/pages/Quedamuchavida/276623735725818













No hay medicina que cure lo que no cura la felicidad :)

8 comentarios:

  1. ANIMO Sofia, mucha fuerza y mucha fe, para tí y para tús papás. Espero que todo salga muy bien.
    Y si lees este comentario, cuando Mirian dice esa frase al entrar en quirófano, es la frase más cachonda que te puedas imaginar, y el final, aunque suene horrible por los tacos que se dicen, es música para los oidos...( Ja, ja)al menos las que se ha inventado Mirian.SUERTE.
    Miri, TQ + muchísimo.

    ResponderEliminar
  2. Me alegro Mirian de que todo siga bien. Yo también quiero animar a Sofía y a todas las personas que estén en su situación. Un besito.

    ResponderEliminar
  3. Todo saldrá bien, porque así tiene que ser y así será!, mucho ánimo a Sofia y a esos Papás, se que sois valientes porque me lo dijo el doctor y esta cirugía será el comienzo de una recuperación que sera definitiva.
    Mucho ánimo, fuerza y fe, todo estará bien y para cuando leas esto (si es que lo lees) ya todo habrá pasado y estarás ya recuperándote de ese "problemilla" de salud. Muchos saludos
    Miri eres especial, hasta sin conocerla estas ahí para dar apoyo, te quiero un montonazo :)

    ResponderEliminar
  4. Alédome moito de que todo estea ben. Un bico da túa ex-profe.

    ResponderEliminar
  5. Hola. Acabo de ver tu articulo de la voz de galicia y me pareces muy valiente. Yo hace un año q me diagnosticaron un cancer de mama. Me dieron quimio me operaron y luego radioterapia. Todo iba bien hasta q me empezo a doler la espalda y de vuelta a la lacra de enfermedad esta vez en los huesos. Al principio se me vino el mundo encima. Pero al final t das cuenta de q solo.se vive una vez y hay q seguir luchando. Mucha fuerza a todas. Y espero seguir hablando por aqui

    ResponderEliminar
  6. ola!!! antes de nada un bico moi forte para sofía, non a coñezo pero de verdade espero que todo saia moi ben ;) a ti tampouco te coñezo mirian, pero lin a túa historia no xornal, e impresionoume moitísimo máis que o teu caso, a túa actitude. Desde hoxe serei incapaz de queixarme por calquera estupidez que nos sirve como excusa para arruinarnos un día, cando ti tes a forza de erguerte cun sorriso todos os días. Sei o difícil que é porque estudio enfermería e vexo que a actitude máis fácil ante unha enfermidade e abatirse e deixarse levar polo desánimo, pero ler o teu caso ... pareceume inspirador, aínda que sone cursi jaja. Xa non me enrrollo máis, simplemente eso, gracias, porque a pesar de que son unha persoa bastante alegre, a veces póñome de morros por cousas que, gracias a ti, pareceranme as tonterías que son. E ánimo se queres estudiar enfermería (ou polo menos eso lin no xornal jeje) non che direi que é un camiño de rosas pero ... é moi gratificante, se realmente che gusta, é moi bonito ... exceptuando pequenos accidentes con fluidos corporais, pero en fin, gaxes do oficio. Non te aburro máis, sinto facerche perder minutos lendo esto, pero de verdade sentín que tiña que dicirche isto ;) bicos e ata outra ;)

    ResponderEliminar
  7. Me imagino que sabrás que aunque estos días no hablemos mucho, no nos olvidamos de ti y de tus papis. Que sepas que nos alegramos un montón de que todo esté bien, y así es como debe de estar :) Miriam, eres un cielo, tienes un corazón enorme y siempre estás animando a los demás a seguir adelante. Mis ánimos también para Sofía. Biquiños de los 3 a los 3.

    ResponderEliminar